Wygnana z Nórr

Pod ziemią nie ma słońca.
Jest tylko ciemność, światło grzybów i oddech skał. Tam, wśród ludzi, którzy od pokoleń wierzą, że powierzchnię spaliły ziejące ogniem bestie, wychowała się ONA.
Nie zna litości. Nie zna strachu. Nie żałuje decyzji, które sprowadziły na nią karę.
Wygnana z podziemnego miasta, zmuszona, by stanąć na powierzchni, odkrywa coś, czego nigdy się nie spodziewała - że życie wciąż tam istnieje. I że skrzydlate stworzenia nie do końca są tym, czym karmiono jej lud.
I im dalej pójdzie, tym trudniej będzie odróżnić kłamstwo od prawdy.