my boy only breaks his favourite toys ; mert hakan yandaş

Gömleğini fırlattı koltuğa, bir ayağındaki ayakkabıyı çıkardı, diğerini çıkarmaya üşendi. Koltukta, battaniyesiz, yastıksız, kıvrılarak yattı. Tavanı izledi. Bir şey hissetmiyor gibiydi.

Ya da öyleymiş gibi davranıyordu.

Selin, kapının önünde durdu bir süre. İçindeki kırgınlık gitgide ağırlaşıyordu. Ne ağladı, ne de bağırdı.

Sonra döndü. Usulca odaya gitti. Kuzey hâlâ aynı şekilde yatıyordu. Eğilip ona baktı, yanağını okşadı.

Ona sarılarak uzandı yeniden. Büyük bir iç çekişle gözlerini kapattı.

"İyi ki sen varsın, sen olmasan ben ne yapardım?" dedi Selin yine ağlayarak uyumadan önce.

mert hakan yandaş fanfiction