KAN VE KÜL (18+)

On yaşında işlediğim cinayetle hayatım baştan aşağı değişti. Sokaklarda büyüdüm, kendi başımın çaresine bakmayı öğrendim. Yıllar sonra aranan bir katil oldum; birkaç kez hapse girip her seferinde kaçtım. Kurnazdım, kimliğimi saklamak için kendimi yeniden yarattım. Ta ki bir gün bir adam yanıma gelip beni tehdit edene kadar. Anlaşmayı kabul edip birinin hayatını daha aldım ve bu yüzden hapse düştüm. Buradaki insanlar daha tehlikeliydi - buradan çıkmak için Aras Kara Kan'ı öldürmem gerekiyordu. Anlaşma farklıydı ama ben kendi kurallarımı koyup oyunumu oynamayı seviyordum.

Siyah gözleri mavi gözlerime değdi; ürperdim. Dudaklarından çıkan bir kaç cümle yeti. "Beni öldürmeye mi çalışıyorsun? Ellerine gerek yok gibi? gözlerin yeter okyanusum." O okyanusta boğulacaktı, hem de benim kurallarımla. Bunu bilmesine rağmen hiçbir şey yapamayacak; yapamaz da.