İzmir Kızı

Sanki zamanı ayarlamışız gibi Poyraz'ın beni öpmeye başlamasıyla gökyüzüne havai fişeklerin atılması bir olmuştu. Poyraz'ın dudakları beni işgal ederken aklımdaki düşünceyle birlikte gülümsedim. Çok klişeydi bu.

Kız sevdiği çocukla ayrılma evresine gelir. Çocuk kıza sürpriz yapar. Ne tesadüf yılbaşı akşamı hem de. Kız ve çocuk yalnız kalır. Çocuk kıza içini döker, kız çocuğa içini döker. Ardından öpüşerek yeni yıla girerler. Ardından hikayeleri burdan devam eder. Her şey böyle gibiydi dışarından bakıldığında. Ama o kız bendim, o çocuk Poyraz. Biz klişe değildik. Başlı başına ilginçli bir hikayemiz vardı bizim. Bizim klişelere yer yoktu hayatımızda. Biz sadece Dolunay ve Poyraz'dık. Birbirini tamamlayan gökteki yıldızlardan sadece ikisiydik. Biz eşsizdik. Bu koca evrendeki birbirini bulmuş iki yalnız yıldız kadar eşsizdik hem de...

***
Onların dünyasında Poyraz esmeden Dolunay gökyüzüne çıkmıyordu. Dolunay'sız Poyraz esmez, Poyraz'sız Dolunay o gökyüzünde en tepedeki yerini almazdı....
xxxxxx
Onların dünyası diye bir şey yoktu artık. Poyraz eserken gökyüzünde Dolunay olmayacaktı. Dolunay da o sonsuz gökyüzünün en tepesinde yalnızdı. Etrafta ne Poyraz eserdi artık onlar için, ne de Dolunay o en tepedeki yerini alırdı...
***

*Kapak yapımı için @_Denizimsi_ ye çook teşekkür ederizz❤️*
*Eğlence amaçlı yazılmıştır!!*