BİR 6 İKİ 7' NİN KURALI

Bizim hikayemiz, kimsesiz iki ruhun çocukluğunda sıkışıp kalmasıyla başlamıştı aslında. Birbirimizi geç tanımıştık, çocukluğumuzdaki yaralarımıza geç kalmıştık ama bugün o yaraları mesefalerle sarmayı da başarmıştık. ''Birbirini dostluğuyla saracak olan iki kalp, aslında yaşamının başından beri birbirine düğümlüdür. O düğüm ne kopar ne bozulur.'' Biz o düğümü öyle bir atmıştık ki, bizim aramızdaki düğümün ölümle bile ayrılma ihtimali yoktu. Mesafelere rağmen birbirimizin her şeyi olmuştuk. Bizim aramızdaki bağ o kadar güçlüydü ki, ne bir yalanla yıkılabilir ne de bir güzel sözle tekrar inşa edilebilirdi. Çünki biz eşsizdik. Kendimizi birbirimize dostluğumuzla eşsiz kılmıştık...

Bana bir nefes yakınlığında olan çoğu insanın yapamadığını o kız bi ekranın içinden yapmayı başarabildi.
Nefessiz kaldığımda nefesim oldu,
Ağladığımda göz yaşımı silen oldu,
Korktuğumda bana sarılan, güven veren oldu,
Mutluluk sebebim oldu,
Umudum oldu..
Sana bizi anlatan bir hikaye yazacağımı söyledim, hatta çoğu kısmını anlattım da sana. Ama öyle değil güzel kızım. Bizi anlatmaya bu satırlar yetmez. Bu satırların her biri sana ışık olsun. Karanlığını aydınlatanların yolu olsun güzelim. Sen her şey' sin benim için. Hep' sin.