
" Kibritçi kız artık çok üşümeye başlamış ve artık soğuktan dayanamamaya başlamış çömeldiği yerden gözüne satamadığı kibritler gelmiş onları kullansa ısınır ama kullanırsa babası ona çok kızar bu yüzdende kullanmamaya karar vermiş hem anneannesine kibritlerin parasıyla ilaç alması gerekiyormuş işte bu yüzden kullanmamış " Dizinde yatırdığı kızının başını okşarken küçük kız yavaşça ona dönüp " Keşke kullansa dimi anne " dedi tatlı tatlı Bir çocuğun en fazla olabileceği bir masumlukla . Annesi ona içtenlikle gülümseyip "bir düşüniyim küçük hanım bunu sana sanırsam saymadım ama 101 kere anlattım diye hatırlıyorum ama neysee " Küçük kız dolu olan gözleriyle "Evet ama... sen bana bunu anlatırken sonunu hiç anlayamadan ben uyuyorum ... ve bu sefer hiç uyumucam " annesi kaşlarını çatıp " uyumalısın ama annecim " Küçük kızın gözlerinden yaşlar gelince " Anne ben bu hikayenin sonunu biliyorum ki arkadaşım söyledi , sen beni uyuyunca ne olacağını da biliyorum ki kimse söylemedi ama biliyorum beni bırakıp gidiceksin gitmesen olmazmı" deyip hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Annesi " hişş güzel kızım gelicem tamamı gelicem " diyerek kızını sakinleştirmeye çalıştı. Ama ne yapsada kızı susmadı çünkü biliyordu bu geceden sonra annesi onun yanında olmayacaktı . Biliyordu... Hissediyordu... Annesi gidecekti ... " Gitmesen olmazmı " ve ondan sonra koca bir hiçlik ve vahşet. & " Dursa zaman şimdi ... Benimle kalırmısın ki ... Gitmesen olmazmı ? "All Rights Reserved
1 part