Daar ligt ze dan, te vechten voor haar leven. Ik begrijp zelf niet wat er gebeurt is net. Het enige wat ik kan zien is haar, mijn moeder. Ik voel niks behalve bloed en pijn. Schreeuwen gaat niet. De brok in mijn keel is te groot. Van ver af hoor ik een ambulance aankomen. Ik hoor de sirenes steeds dichterbij komen. Tranen rollen over mijn wangen, mijn O-negatief bloed valt in druppels voor me op de grond. Onder tussen staan er 4 ambulances 3 politie wagens en 2 brandweer auto's om me heen. Ik word onder de auto uitgetrokken en op een brancard gelegd. Ik zag hoe ze mijn moeder ook optilde. " mam" zei ik zacht. Toen werd alles zwart...All Rights Reserved