KEŞKE

Her sene aynı şeyleri yaşamaya mahkum edilmistim sanırım. Ama bu seneki daha farklıydı. Herkes soğuktu. Öncekilerde, etrafıma toplanıp kim olduğumu öğrenmeye çalışanlar vardı. Şuan soğukca bile olsa
" merhaba"'ya ihtiyacım vardı. Koskoca sınıfta yalnız'dım. İlk adımı atmak, kendimi aşmak anlamına geliyordu. Yapabileceğimi sanmıyordum. Sırtımı duvara yaslayıp insanliktan çıkmış sınıf arkadaşlarımı (!)izledim. Birkaç kız benimle konuşmuştu. Sınıfın ineği ortalamamın 89 olduğunu öğrenince yanımdan ayrılmıştı. Yine kendimi tanıtma olayına girecektim. Ama bu sefer bütün sınıf kendini tanıtacaktı. Teneffüste bir kız yanıma geldi. Anlayamadığım bir hali vardı.
''Hatay'lı olduğunu duyunca tanışmak istedim. Seyma ben''ne yani?sadece memleketimiz aynı diyemi gelmişti? İşte bu kız, bu okula geldiğimden bu yana dediğim ilk KEŞKE idi.