Z 0 N S V E R D U I S T E R I N G
.*★🌙 •♪ D E E L 📻 1 ★.• 🌞° ♪
In een wanhopige poging om een goede vriend het juiste oog te brengen voor een operatie weet Delight zichzelf piloot van een ruimteschip te maken. Een schip dat de baas van een orgaanhandel en diens lijfwacht naar Aarde IV moet brengen. Het klinkt onwaarschijnlijk, maar niks is minder waar. Die vliegt plots het tweetal naar de andere planeet met als betaling het orgaan waar die naar op zoek is.
Alleen had Delight nooit kunnen bedenken dat die in een hele andere situatie verzeild zou raken dan een simpele trip van Aarde V naar Aarde IV. En al helemaal niet dat ze plots twee verstekelingen aan boord hadden en een omweg naar Aarde III zouden maken, laat staan dat die voet op Aarde I zou zetten. Maar misschien was het wonderbaarlijkste van alles Agares. De maan waarvan de zon plots wilde dat die om haar heen zou draaien.
Z 0 N S V E R D U I S T E R I N G
[Zonsver, ons duister, ring, ster, verduister, zon]
De maan keek naar de zon en werd verblind door haar licht. "Kan je niet het duister in stappen en verdrinken?"
De zon glimlachte en zei: "Als ik dat doe, zal je voor altijd koud zijn. Is dat echt wat je wenst?" De maan was stil, deed haar ronde en kwam bij de zon weer terug.
De zon glimlachte weer. "De nacht is eenzaam als je niet bij mij bent," zei ze, de maan was verbaasd. Zo lang waren ze niet van elkaar weggeweest.
"Ik trek mijn wens terug onder één voorwaarde," zei de maan. "Blijf naast mij schijnen en volg waar ik ga, zodat ik je door de nacht kan leiden. Dan zal het duister niet eenzaam zijn."
"Je wilt niet meer dat ik in het duister zal verdrinken?"
"Ik denk dat ik toch liever jouw warmte op mijn lichaam heb." En van ver was het geluid van een radio te horen, die speelde een eeuwenoud en vergeten lied.
.*★🌙 •♪ 📻 ★.• 🌞° ♪
(geschreven voor ONnee 2025)
