Dersi dinlemeye devam ederken gözüm, orta sıralardan birinden oturmuş kişiye kaydı. Kumral saçları dağınıktı, hocayı dinlemek yerine önündeki kitaba odaklanmıştı. Ya da dinliyordu ama hocaya bakmıyordu. Elindeki kalemi çevirirken ona baktığımı hissetmiş gibi bana bakmıştı. Tufan Uygar Kavas. 4 yıllık üniversite hayatımda geçemediğim tek kişi oydu. Her notu mükemmeldi. Bölümlerde hep birinci oluyordu. Ne kadar çabalayıp onu geçmeye çalışsamda, olmuyordu. 2. Olmak kadar nefret ettiğim bir şey yoktu. Hem hocaların hem de kızların gözdesiydi. Arkadaş çevresi genişti. Sosyal bir tipti. Bana karşı ise ne kadar ketumsa o kadar ketumdu. Onun yüzünden ağladığım günler olmuştu. 1. Olmak istiyordum ama ne yaparsam yapayım olmuyordu. Psikoloji son sınıf öğrencisiydim. Psikoloji okuyordum çünkü insanın içinde yaşadığı duyguları tek başına yüklenmesinin ne kadar zor olduğunu biliyordum. Anlaşılmamak nasıl bir histi biliyordum. Biliyordum çünkü yaşamıştım. Yaşamaya da devam ediyordum. .............................. #üniversite #gençkurgu #gençkızedebiyatı #boksAll Rights Reserved
1 part