AZRA

...
Soğuk rüzgar tenime kısa ama etkili bir vuruş daha yaparken sadece başım önde yürümeyi yeğlemiştim. Belkide aklımdaki sorulardan bu şekilde kurtulacağımı düşünmüştüm. Gece saat 2'ye yaklaşmasına rağmen yanımdan geçen küçük kız çocuğunu görmezden gelmem beni bile şaşrıtmıştı doğrusu. Aklımda onca şey varken etrafima bakmaya tenezzül edecek enerjim kalmamıştı. Gözümden akan sıcak damlaların nedenini ben bile kestiremiyordum artık. Geçmişime dair yüzlerce anı varken neden şimdi bana bu sokakta yürüdüğümüz zamanın kesitleri geliyordu ki ? Yüzümdeki üzüntü yerini minik bir gülümsemeye bıraktı. Ne zaman aklıma gelse ya ağlatıyor ya da ağlamalarımın arasıda kahkaha attırtacak kadar duygu karmaşasına sokuyordu beni .
...