Nar Kor'un Zindanı

Kötülerin sonu bazen iyi biterdi, iyiler de bir haberdi. Dünya zıtlıklara aşıktı lakin farklı olanı dışlardı.

Sevdiği bir kadın tarafından eksi derecelerde göle düşmeyi göze alan adam. Ondan intikam almak yerine hala aşık bir adamdı.

İntikam uğruna bile Katre Kalben Açelya'yı harcamazdı.

Herkes için ise Veryan Nart Balthazar'ı düşünmeden yüz üstü bırakıp gidecek bir kadındı.

Masumlar da kötü kalpli insanların elinde hiç tanıyamayacağınız birine dönüşebilirdi ve en iyilerde bir zamanlar en kötü yerde ve vakitte bulunabilirlerdi.

Zaman size çok şey borçluydu, belki bir hayat, başka bir siz ve iyi anılar. Bunu en kötü insanlar bile hak ederken zamanın kendisi saniyesi bile en büyük düşmanımız olabiliyordu bazen. Hiç o anlar yaşanmasa diyoruz ve hep o anlarda kalıyoruz işte aynı Veryan içinde geçerliydi.

Onun üşümüş kalbi hep o gece de aklı ise onu öldürmek isteyen kadında kalacaktı.

"Sen Sever misin beni, Dokunur musun kırdığın kalbime yoksa ezip geçer misin açtığın tüm yara izlerinin üzerinden. Söylesene bana gerçekten kalbin yok mu senin, Vicdanın nerede. Göstersene bana ruhunun derinliklerini yoksa senin de kendin gibi sahte mi duyguların."