
වැඩිපුරම දුක ආවොත්ද? නාවොත්ද? අමාවක රෑක අද්දර වෙස්ගත්තු සේපාලිකා පදුරක් යට හැංගිලා හිටියලු සද! හෙට පායන්න බලාගෙන... අහක යන තරුවක් එදත් සෙව්වලු අහස පුරාම වෙනදා පායන සුන්දර සද නැති බව දැක පැන්නාලු අහසෙන් බිමට දුක දරාගන්නම බැරුව! -සේපාලිකා මලක් කියන කතාවක්. " කප්පරක් තරමට සුවිසල් අහසින් පැන්නනේ ඒ හිතුවක්කාර තාරකා විය! අවසන් හුස්ම හෙළුවෙත් මන් හැංගුණු සේපාලිකා ගහ යට... ඩිංගක් ඉවසුවා නම් එදින... අදටත් හුස්ම ගන්නවා ඒ තරුව! " - සදේ දිනපොත.All Rights Reserved