Kwiat w Otchłani [Demon Slayer]

Do ogromnej sali, przypominającej nieco ogród wewnątrz budynku, wkroczyła młoda kobieta. Ubrana była w czerwone kimono z czarnymi zdobieniami, a u boku przymocowane miała dwie katany - jedną dłuższą i jedną krótszą - oraz ozdobny amulet z koralików. Długie blond włosy z czarnymi końcówkami i pasemkami falowały lekko z każdym krokiem, który odbijał się echem. Spojrzenie złocistych oczu miało w sobie drapieżny błysk, który wojownicy nabywają jedynie po latach ciężkiego treningu i hartu ducha.
Demon, który stał nieopodal, podniósł głowę, aby na nią spojrzeć. Rozproszony na chwilę, mimowolnie rozluźnił palce zaciśnięte na szyi swojej ofiary i ta skorzystała z okazji. Resztkami sił wyrwała mu się i rzuciła do biegu w stronę kobiety, prosząc:
- Pomóż mi!
Dopadła do kobiety, chwytając się kurczowo połów ozdobnego kimona i zaczęła szlochać. Chwilę później zakaszlnęła krwią i opadła na ziemię.
- Doma - odezwała się kobieta. - Nieładnie jest bawić się jedzeniem.
- Och... Zabiłaś ją - jęknął demon, nadymając policzki niczym mały chłopiec, któremu odebrano ulubioną zabawkę.
- Ominęłam punkty witalne, więc jeszcze żyje. Pośpiesz się, zanim się wykrwawi. Zawsze dajesz im złudną nadzieję, że jeszcze mogą uciec. To niesmaczne.
- Nie znasz - Doma machnął ręką. - Ta desperacja jest właśnie najsłodsza. Uwielbiam ten aromat.