Story cover for Η μέρα που έπαψες να μ' αγαπάς  by OdysseasNostos
Η μέρα που έπαψες να μ' αγαπάς
  • WpView
    Reads 391
  • WpVote
    Votes 16
  • WpPart
    Parts 18
  • WpView
    Reads 391
  • WpVote
    Votes 16
  • WpPart
    Parts 18
Ongoing, First published Sep 23
3 new parts
💔 Μερικές αγάπες δεν τελειώνουν - απλώς σωπαίνουν για λίγο, μέχρι να βρουν ξανά τη φωνή τους.

Two people, one city after the rain - everything begins with a quiet yes."
(Odysseas Nostos - 8-Chapter Challenge / @justwriteit)


Ανάμεσα στο «πρέπει» και στο «σ' αγαπώ»,
η πόλη ανασαίνει, κι ο αέρας μυρίζει παλιό γιασεμί.
Ένα σχόλιο κάτω από μια ξεχασμένη φωτογραφία
ξυπνά τον χρόνο∙ πριν-μετά, πριν-μετά, σαν εκκρεμές.

Ο Ανδρέας, που έμαθε να σωπαίνει για να αντέχει.
Η Χαρούλα, που πέρασε μέσα απ' τη φωτιά και στάθηκε όρθια.
Δυο φιγούρες στην ίδια λεωφόρο, σε διαφορετικές λωρίδες.
Κι ένας έρωτας που επιμένει να δοκιμάζει τα όριά του.

Αθήνα νύχτα: μπουζούκια, απώλειες, δεύτερες ευκαιρίες.

Και μια μοίρα που επιμένει να χτυπά την πόρτα -
όχι για να γυρίσει τον χρόνο πίσω, μα για να τον ακούσει να ξαναρχίζει.

Οικογένειες που ζητούν φροντίδα,
και επιθυμίες που δεν ειπώθηκαν ποτέ.

✨ Πρόλογος διαθέσιμος - Κεφάλαιο 1 ακολουθεί.

Από τις λέξεις ως το φως - συμμετοχή στο 8-Chapter Challenge του @justwriteit. Γιατί κάθε ταξίδι γράφεται ολόκληρο.

✨ #OdysseasNostos #GreekFiction #8ChapterChallenge #JustWriteIt
🗝️ Submitted for the 8-Chapter Challenge (2025 Edition)

🎭 Ένα ελληνικό δράμα μνήμης και συγχώρεσης.

🌿 Το κείμενο εξετά
All Rights Reserved
Sign up to add Η μέρα που έπαψες να μ' αγαπάς to your library and receive updates
or
#2life
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Κάποια Μέρα (προσωρινή Παύση Κυκλοφορίας)  cover
The Lawyer  cover
Falling in love  cover
Ο άγγελος cover
Η Χαμένη Βεντέτα cover
My Mafioso ✔ cover
69 university cover
one shots 🔞 cover
Νύχτα Γενάρη. cover
Χωρίς όνειρα  cover

Κάποια Μέρα (προσωρινή Παύση Κυκλοφορίας)

8 parts Complete

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Maradel books. Ίσως κάποια μέρα , να λάμψει και για μας εκείνο το αστέρι που τόσο λάτρευες... Ίσως πάλι να θαφτεί κάπου βαθειά στα έγκατα της γης... Ίσως μάτια μου, δεν ήμασταν πλασμένοι για αγάπη... Εμείς δεν ξέρουμε να αγαπάμε όπως οι άλλοι... Εμείς πονάμε ο ένας τον αλλο... Εμείς έτσι μάθαμε... Μάθαμε να πνιγούμε την επιθυμία και να τη βαφτίζουμε σε απέχθεια... Ξέρεις όμως κάτι; Αγάπα με για μια στιγμή... Μια τόσο δα μικρή στιγμουλα... Κι εγώ ματάκια μου, θα κάμψω τις αντιστάσεις... Θα παραβλεψω το σήμερα και θα γυρίσω στο χθες ... Don't copy Ζέτα Ορφανού ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.