Herkesin düşündüğü prenses diye seslendiği "o" kızdı. Umutsuzca çığlık attığımız o değildi olamazdı da ama benim düşündüğüm ise en yakın arkadaşım Anabellaydı. Diğerinin aksine soğuk,yapmacık değil. O tamamen doğaldı. Tahmin ettiğim gibi oldu. Bir gün Lucas çıka geldi ve ona prenses olduğunu söyledi. Dediğim gibi olmuştuda. Sonra apar topar beni götürdüler hapishaneye ah öyle dediğime bakmayın saray güzeldi. Herkes önünde saygıyla eğiliyordu. Ve en önemlisi en yakın arkadaşım yanımdaydı. Ama biri vardı ki hayatımda bu kadar megolaman birini görmedim. Egosu uzay boşluğunda kaybolmuş olmalı. Her gün , her saat, her dakika bana aşık olduğunu söyledi. Her seferinde kovdum, reddettim ama bir gün ona deli gibi aşık olduğumu fark ettim. Onsuz nefes alamadığımı... Kalbimi öldüren ve canladıran tek bir insan vardı.Kimseye ait olmayan... MATTHEW...