Story cover for The Distance Between Stars by rosieswim
The Distance Between Stars
  • Reads 12
  • Votes 2
  • Parts 2
  • Time 5m
  • Reads 12
  • Votes 2
  • Parts 2
  • Time 5m
Ongoing, First published Sep 25
2 new parts
Kiedy Flavia była jeszcze małą dziewczynką, rodzinny wyjazd do Londynu zostawił w jej pamięci obraz, którego nigdy nie potrafiła zapomnieć - matkę kłócącą się ze swoim synem na zatłoczonej ulicy.
Kilka lat później, już jako studentka, wraca do Londynu. To właśnie jesień - jej ulubiona pora roku - staje się tłem nowego początku. Wśród kolorowych liści i szumu wielkiego miasta Flavia spotyka chłopaka, który podziela jej pasje i spojrzenie na świat.
Jednak wraz z rodzącym się uczuciem powracają też wspomnienia z dzieciństwa. Czy to tylko przypadek, czy może ich historia zaczęła się dużo wcześniej, niż mogli przypuszczać?
Opowieść o miłości, przeznaczeniu i mostach, które potrafią połączyć dwa światy.
All Rights Reserved
Sign up to add The Distance Between Stars to your library and receive updates
or
#614miłość
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Yazın Olur Böyle Şeyler cover
ISHARA: Abused Angel cover
Play The Part (Player Next Door Book 3) cover
ALIA-THE BURDEN  cover
Broken Doll cover
The Boy They Forgot cover
Ang mutya ng section e book 4  cover
Sunshine | ✔️ cover
Labyrinth - Steven Conklin cover
What if? || A Pugsley Addams x Reader fanfic cover

Yazın Olur Böyle Şeyler

17 parts Ongoing

"Derin polisi ara!" Diye bağırdı Irmak. "Emir bir şey yap!"Diye bağırdı Irmak'ın karşısındaki çocuk. "Bacağım kırıldı galiba."Diye yakındı Sarp denen çocuk. "Ben arıyorum polisi."Diyerek telefonuna yöneldi Ada. "Sakince konuşabilir miyiz?"Diyerek merdivenlerden indi çekik gözlü çocuk. "İndirsene bacım şunu!"Diyerek Irmak'a bağırdı karşısındaki çocuk. "Sus geçiririm kafana!"Diyerek yükseldi Irmak. "Hepiniz susun!" Sinirle bağırdığımda sonunda herkes sesini keserken Ada'nın polisi aramak üzere olduğunu görüp elindeki telefonu aldım. "Kimse polisi aramıyor," Diyerek Ada'ya yönelik konuştum. Ardından Irmak'a dönerek elindeki vazoyu işaret ettim. "Ve kimse kimsenin kafasını kırmıyor. İndir şunu." Aklıma gelen şey ne kadar sinirimi bozsa da bulunduğumuz durumun başka bir açıklamasını düşünemiyordum. Ya gerçekten sapıklardı ve eve gizlice girmişlerdi ya da evi aynı anda kiralamıştık. Mümkünse tabii.