Kaderin İpleri - Siyah_Golge0 - Wattpad

Story cover for Kaderin İpleri by Siyah_Golge0

Kaderin İpleri

Reads 647
Votes 278
Parts 6

Reads 647
Votes 278
Parts 6

aşk intikam romantizim

🩸 Aşkın kanla, intikamın kalple sınandığı bir hikâye...
 
Bir bombalı saldırı... Parçalanan bir aile...
Hayatta kalan tek bağ, bir kız kardeş.
Ali Asaf Alcan, 32 yaşında bordo bereli bir yüzbaşı. Acısını içine gömmüş, emirle değil kalbiyle savaşan bir asker. Tek amacı: ailesini yakan karanlığı aydınlatmak.
 
Örün Börke, idealist bir avukat. Gücünü adaletten, inancını ise vicdanından alıyor. Bir gün yolları Ali Asaf'la kesişiyor... Fakat bu karşılaşma bir tanışma değil, bir hesaplaşmanın başlangıcı.
 
Aşk, düşman gibi gelirken...
İntikam, birini korumak için yeniden yazılacaktır.
Ve ikisi de bir gerçeği kabullenmek zorundadır:
Kalp savaşmayı bilmez, ama savaşan bir kalbi durdurmak da kolay değildir.
 
Ankara'nın sisli sokaklarında, bir askeri üssün gölgesinde,
Adaletin ve kalbin kesiştiği noktada,
İntikamdan Doğan Aşk doğuyor...All Rights Reserved

aşk intikam romantizim

Table of contents

6 parts

Sign up to add Kaderin İpleri to your library and receive updates

or

Content Guidelines

You may also like

Rüya mısın sen ? /Yarı Testing by Siyah_Golge0

"Bazen bir rüya , kaderin ilk cümlesidir." Neva , her gece aynı yüzü görüyordu . Gerçek mi, yoksa zihninin oyunu mu bilmiyordu ? Bir gün , rüyasında gördüğü o kişiye benzeyen profilleri İnstagram ' da eklemeye başladı.Ta ki "Dark Night" adlı bir hesaptan gelen istekle herşey değişene kadar... Bir tıklamayla başlayan hikaye , kilometrelerin arasına sıkışmış iki zıt ruhu aynı şehirde yeniden karşı karşıya getirene kadar . Artık ne mesafe vardı aralarında , ne de uykudan uyanmak ... Kader, bu defa onların uykusunu değil , hayatlarını yazacaktı.

YANAN YAKANA by ngss_okurumm

Yağmur perisi, yağmura hükmeden tanrıçaydı adı. Kendi hikayesine hükmeden peri olmak, yağmura hükmetmekten daha zor olabilir miydi? Belki de küçük tanrıçaya hayatına hükmetmesi için bir neden gerekti? Belki de küçük peri artık hükmetmek istemiyordu? "Pes etmesine ramak var ama asla da pes etmeyecek." diye fısıltılar dolduruyordu salonu. "O hükmetmek için doğdu, önce hayatına hükmedecek, sonra diğerlerine ve daha sonra dünyaya. Karar verildi bile, o, hükmedecek."

EMANET by aysegulkalayzengin

Bebeği lösemi olan Arslan ile kardeşinin beyninde tümör olan Ayşegül, çaresizlik dolu bir dönemde kaderin ağlarını örmesiyle karşılaşır. Onların çaresizlikten başlayan zoraki evlilikleri, acaba güçlü bir aşka yuva olabilecek miydi? "Sakin misin?" diye sorduğunda, iyice yaklaştı. "Sakinim." Onun sözlerinden cesaret alarak, dudaklarıyla dudaklarına dokundu ama ansızın yüzüne yediği tokatla, şaşkına döndü. Ayşegül'ün tedirgin bakan ela gözleri, kırpışan kirpiklerinin altında fazlasıyla masum duruyordu. "Özür dilerim." "Önemli değil... Şimdi ben seni tekrar öpeceğim ve sen bana tokat atmayacaksın." "Sen öpeceksin, ben tokat atmayacağım." "Aynen öyle..." "Tamam." "Öpüyorum." "Öp..." "Tokat yok?" "Tokat yok." Arslan, dudaklarını hafifçe onun dudaklarına değdirdiğinde, Ayşegül istemsizce geri çekildi. Onun gerilemesiyle, Arslan ona doğru yaklaştı. "Kaçarsan olmaz." "Kaçmamam lazım, evet!" "Ayşegül, sakin kal..." "Sakinim. Gayet sakinim!" Karısının titreyen ellerini tuttu ve dudaklarına götürüp öptü. Onu yatıştıracak başka bir çare bulamamıştı. Onun derin bir şekilde nefes almasıyla, rahatlamaya çalıştığını gördü ve tekrar denedi. Dudaklarını onun dudaklarına yakınlaştırdı ve ansızın Ayşegül'ün onu öpmesiyle şaşkınlığa uğradı. Geri çekilen Ayşegül, telaşla söylendi. "Çok pardon! Sen öpecektin, ben tokat atmayacaktım! Ben yanlışlıkla öptüm!" Arslan, kıza şaşkınca baktı. Bu kız gerçek miydi? "Biz öpüşmeye bu kadar zaman harcadıysak, gerisi..." diyen Arslan, geri çekilip önüne döndü. Ne yapsaydılar acaba? Sakin yaklaşınca, becerememişlerdi. Bir anda mı olsaydı? Bir de onu denemek isteyerek tekrar karısına döndü ve ansızın dudaklarına yapıştı. Uzun öpücüğü, nefes almak adına sonlandığında, tekrar yanağına yediği tokatla şaşkınlığa uğradı. "Ayşegül, tokat yok demi

Korumam (+18) by zeyyy2827

⚠️🔞 +18 "Tam şuan içinde olmam gerek" dedi. Sesindeki aciliyeti hissedebiliyordum. Kalçalarımı morartıcı derecede sıkı tutuyordu. Bana olan bakışları ve sözleri bile sırılsıklam olmam için yeterliydi. " Bora..." " arkadaşlarım alt katta. Bizi duyma ihtimalleri çok yüksek. Bunu yapamayız" Ama bunu söylerken bile ona sürtünme isteğimi bastıramıyordum. Hafifçe kıpırdandım. Erekte olmuş erkekliğini doğrudan hissedebiliyordum. " bunu kucağıma çıkıp beni çileden çıkarmadan önce düşünmeliydin" kalın sesindeki pürüz bile arzusunun kanıtıydı. Öpücüğümün faydasız olduğunu söyleyince bir anlık gazla kucağana oturmuştum... Ama yinede zerre pişman değildim. Yüzündeki o ifadeyi görmek yeterdi. Bu kitapta +18 sahneler ve cinsel içerik bulunmaktadır ❗️

Döneceksin Diye Söz Ver by melinogut

"Üsteğmen... Evlensen ya benle." Dört kelime. İki hayatı bilinmez bir oyuna sürükleyen dört kelime. Peri'nin sığınacak bir liman ararken tutunduğu tek adam. Ve Mahir'in aklını susturup kalbini dinlemek zorunda kaldığı tek kadın.

SALGININ ACI YÜZÜ by Silaesma1

İnsan bir şeyin kıymetini niye hep o şeyi kaybettiğinde anlar.Niye elindeyken, ona aitken kıymet bilmez,görmez,duymaz hissetmez de kaybettiğinde ona ihtiyaç duyacak hale gelir mesela. Özgürlük ,özgür olma durumu,dışarı çıkmak,gezmek,dolaşmak belki alışveriş yapmak, işe gitmek,arkadaşlarınla bir kafede oturup bir şeyler içmek hemen hemen hepimizin günlük hayatımızda yaşadığımız şeyler değil midir.Hatta çoğu zaman bize sıkıcı gelir ,bazen hiç evden çıkasımız gelmez,yatağımızdan çıkmak istemeyiz mesela.Sabah uyanmak,dışarı çıkmadan hazırlanmak zor gelir insana değil mi. Ne giyineceğini düşünmek,ulaşımını düşünmek,harcayacağın parayı düşünmek insanı hesap yapmaya iter, sonra tıkış pıkış bir otobüste giderken bu insan karmaşasından nefret edersin,stres seviyen artar,anksiyeten de cabası.Birisi sana bir şey sorsa cevap vermeye çekinirsin.... Bunların hepsi olabilir.... Daha doğrusu olabilirdi ama artık pekte mümkün gözükmüyor. Neden mi? Çünkü artık özgür değilsin. Ülkende ve hatta bütün dünyada bir salgın hastalık mevcut ve henüz bir tedavisi mevcut değil.Her gün yüzbinden fazla insanın öldüğü ülkende artık bu sıradan şeyleri de yapamayacaksın.Dışarı çıkamayacak,işe gidemeyecek ,arkadaşlarınla buluşamayacaksın .Bunların hepsi artık çok büyük bir tehlike.... Sonu ölüm ... Ve sen şimdi ne demek istediğimi anlıyor musun??? İnsan bir şeyin kıymetini ,değerini niye hep o şeyi kaybettiğinde anlar... ... Öyle bir curcuna hakimdi ki her şey birbirine karışmıştı. Bir kadın çığlık attı. Bir adam cam kapıya yumruk attı. Bir çocuk, annesinin arkasına saklandı.Ve ben elimdeki steteskopu var gücümle sıkmaktan başka hiçbir şey yapamadım. Sonra bir telefon geldi.Ve bu telefon bizim felaketimizn başlangıcı oldu.İşte asıl hikaye de burada başladı.

Kırık Sessizlik by kirginlik3850

Bazı sesler dışarıdan duyulmaz. Ama içeride bir yerlerde kırılır, dağılır, sessizce seni yok eder. Benim içimde öyle çok ses var ki... Her biri yıllar önce bastırılmış, susturulmuş, derinlere gömülmüş. Bazen o sesleri ben bile duymuyorum. Ama geceleri, gözlerimi kapadığımda birer birer çıkıyorlar ortaya. Fısıldıyorlar, bağırıyorlar, ağlıyorlar. Ve ben, kendi içimde yankılanan o seslerden kaçacak hiçbir yer bulamıyorum. Benim hikâyem sessizlikle başladı. Dışarıdan bakıldığında huzurlu görünen bir evim vardı. İnsanların gıpta ile baktığı bir aile... Kahkahaların yükseldiği sofralar, kalabalığın verdiği sıcaklık, dışarıdan kusursuz gibi görünen bir tablo. Ama bütün bu resmin ardında kimsenin fark etmediği bir boşluk vardı. O sofralarda oturuyordum ama gülüşler bana ulaşmıyordu. Kalabalığın içinde yapayalnızdım. Sessizlik, önce sadece içimdeydi. Çocuk kalbimle anlam veremediğim bir boşluk, tarif edemediğim bir eksiklik... Ama zamanla o sessizlik ağırlaştı. Artık sadece içimde değil, çevremde de hissediliyordu. Her güzel sözün arasında saklanan ince bir gerginlik, her kahkahanın ardında gizlenen bir ürperti vardı. Ve bir gün... o sessizliğin içinde tokatlar çınladı. Çığlık atmak istedim ama çıkmadı. Koşmak istedim ama bacaklarım kilitlendi. Konuşmak istedim ama kelimeler boğazımda düğümlendi. O günden sonra öğrendim: Sessizlik, bazen en ağır ceza, en güçlü zincirdi. Ben işte o sessizliğin ve o tokatların arasında büyüdüm. Ve kimse, benim ne kadar kırıldığımı görmedi

ÖTEKİLER by yesiamsunrise

Her sessizlik, paslı bir zincir; her karanlık, umutları kör eden bir perde. Duygular, buz tutmuş nehirler misali cansız; yaşam, mezar taşına kazınmış bir tarih kadar anlamsız. Dünya ikiye bölündü. Bizler ve Ötekiler... Bizden olanlar, kurucu ülkelerin koruması altında, Ötekiler'se bu karanlık dünyada hayatta kalmak zorunda. Sınırlar, duvarlar ve yasalar... Ötekiler artık bunlarla yaşayamaz. Tek bir yolları var: yeni bir isim, yeni bir hayat. Üst sınıfa geçmek zor ama bir o kadar da basit; öldür, çal ve yaşa... Gerçek kimliği unutulmaya yüz tutmuş Sasha Miller da hem bir Öteki hem de bir kimlik hırsızıydı. Geçmişini geride bırakıp düşmanlarının suretinde yaşamaya başladığından beri ruhu ağır bir yükle kaplıydı. Çünkü sırlar er ya da geç ortaya çıkardı. Gerçek kimliğin ne kadar saklanabilir? Peki ya masken düştüğünde hayatta kalabilir misin? ... Alıntı: "Kurulu düzene ses çıkaramazsın." dedi. "O halde onu yıkar, yeni bir düzen kurarım." diyerek karşılık verdim.

MALKOÇOĞLU by useeer55

Kendi halinde yaşayan tıp fakültesi öğrencisi Kayra bir gün fazla miktarda paraya ihtiyacı olduğu için ek iş aramaya başlar.Arkadaşı sayesinde bulduğu tekerlekli sandalyeye bağlı bir adamın bakımını üstlenme işini başta kabul etmez fakat sonra kararı değişir. Bakacağı adam yani Doğan önceki nişanlısı yüzünden kadınlara güveni olmayan ketum bir iş adamıdır. Kader yine de ağlarını örer ve onları bir araya getirir. Peki onlar bir arada kalmayı başarabilecekler midir? "Benimle hiç konuşmayacak mısınız?" Yüzünde herhangi bir duygu belirtisi yoktu."Pekâlâ bende kendi kendime konuşurum.Yapmadığım şey değil sonuçta." Yine tepki vermedi.Hep yaptığı gibi sadece yüzüme baktı.

Gölgeler Uzandığında by carpediem_ne1l

Buket Koçan, bir silahlı çatışmanın ortasında kurşunların açık hedefi olan patronu Seray Köksöz'ü korumak için onun önüne atladığında hayatının son bulabileceğini düşünememişti. Ancak olan olmuştu. Buket ölmüştü. Üstelik patronunu da kurtarmayı becerememişti. İki kadın da o gün hastaneye kaldırılmış, yan yana olan ameliyat odalarında kurtarılmaya çalışılmıştı. Buket'in beyin ölümü gerçekleşirken Seray kalp nakline ihtiyaç duymuştu. Ve mucizevi bir şekilde Seray'ın bedenine sadece Buket'in kalbi değil, ruhu da yerleşmişti. Buket gözlerini hayata yeniden açtığında kendisini patronu Seray'ın bedeninde bulmuştu. Üstelik patronu bir mafya liderinin karısıydı! Ve adam evlendiği günden beri bir kez bile görmeye gitmediği karısını o silahlı saldırıdan sonra kendi evine götürmüştü. Buket artık Seray'dı. Ve gerçek kimliğini nasıl gizleyeceğini bilemiyordu. Neyse ki patronu izmir de ailesinden ve kocasından uzakta tek başına yaşadığı bir hayat sürüyordu. Bu yüzden karakterindeki değişimleri farketmeyeceklerini umuyordu. Sürpriz yumurtadan çıkar gibi hayatına giren sözde kocasını da boşayacak, kendi hayatına geri dönecekti. Tabii, beklenmedik bir şekilde kocası onu yanında tutmaya karar vermezse...

You may also like

Slide 1 of 10

Rüya mısın sen ? /Yarı Testing cover

YANAN YAKANA cover

Korumam (+18) cover

Döneceksin Diye Söz Ver cover

SALGININ ACI YÜZÜ cover

Kırık Sessizlik cover

MALKOÇOĞLU cover

Gölgeler Uzandığında cover

Rüya mısın sen ? /Yarı Testing

"Bazen bir rüya , kaderin ilk cümlesidir." Neva , her gece aynı yüzü görüyordu . Gerçek mi, yoksa zihninin oyunu mu bilmiyordu ? Bir gün , rüyasında gördüğü o kişiye benzeyen profilleri İnstagram ' da eklemeye başladı.Ta ki "Dark Night" adlı bir hesaptan gelen istekle herşey değişene kadar... Bir tıklamayla başlayan hikaye , kilometrelerin arasına sıkışmış iki zıt ruhu aynı şehirde yeniden karşı karşıya getirene kadar . Artık ne mesafe vardı aralarında , ne de uykudan uyanmak ... Kader, bu defa onların uykusunu değil , hayatlarını yazacaktı.