Z popiołu szeptów - To, co spłonęło w ogniu
,,W płomieniach, które zgasły, kryje się cisza niosąca prawdę. Ta, którą widzi tylko dusza gotowa spojrzeć w mrok i odnaleźć tam swoje światło"
To nie jest zwykła książka z wierszami. To ukryta przestrzeń utkanej z uczuć, myśli, cieni, westchnień i wspomnień, która unosi się jak dym nad popiołem - delikatna, ulotna, a zarazem pełna życia i prawdy. Każda strona otwiera dostęp do momentów zatrzymania, do tych chwil, które rozświetlają najciemniejsze zakamarki duszy. To miejsce, które wciąga, by zatrzymać się na moment, wsłuchać w głęboką ciszę i poczuć to, co trudno wyrazić słowami.
W każdym wierszu zostawiam cząstkę siebie, wyjętą z cienia. Słowa poruszają się tam, gdzie światło spotyka ciszę, niosąc to, co trudno wyrazić. Są jak kawałki rozbitych luster, które odbijają fragmenty wspomnień, uczuć i myśli. Kawałki, które razem tworzą pełen obraz tego, co skryte głęboko w środku.
Z popiołów szeptów. To, co spłonęło w ogniu nie jest poezją, którą się czyta to doświadczenie, które zostaje na długo w sercu czytelnika.
„Z ciemności wyrasta płomień, co nie pali - lecz oświetla duszę w jej najgłębszym cieniu."
