Το Κακό που Έρχεται

Η Έρση είναι ένας ήσυχος άνθρωπος. Η καθημερινότητα της απαρτίζεται από αμετάβλητες σταθερές και δεν χαρακτηρίζεται συχνά από απρόοπτα συμβάντα. Βρίσκει ευχάριστη τη γραφειοκρατία της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, επισκέπτεται τη βιβλιοθήκη την ίδια ώρα κάθε εβδομάδα, δεν οδηγεί γρήγορα, δεν αργεί σε ραντεβού, δεν ξεπερνάει τα όρια. Ακόμα κι αν ζει σε σε έναν μετά-αποκαλυπτικό κόσμο, ακροβατεί με ευελιξία και άνεση πάνω στη λεπτή γραμμή της κανονικότητας. Επομένως, δεν είχε φανταστεί ποτέ πως η τελευταία της μέρα στη Γη θα περιλάμβανε επικίνδυνες ιέρειες, αρχαίες θεές, μαγνητικά πεδία, μάχες με αρχαία εγχειρίδια, σχέδια στρατηγικής και μία (σχεδόν) γυναίκα που άλλοτε την κοιτάει ως σύμμαχο κι άλλοτε ως απειλή.

Σε αυτό το σημείο, είναι εξαιρετικά σημαντικό να αναφερθεί πως η Έρση δεν είναι οπτιμίστρια, ούτε τυχερή, γρήγορη ή γενναία - δεν διαθέτει κανένα χαρακτηριστικό που σκιαγραφεί την εικόνα μιας ηρωίδας. Η Έρση δεν είναι ηρωίδα· απλώς έτυχε να ξυπνήσει, τη στιγμή που ολόκληρη η Αθήνα βυθίστηκε σε λήθαργο.