KELEBEKLER ÖLÜMSÜZDÜR

"Her ölüm bir yeniden doğuştur... Ve her aşk kendi kozunu kırar."

Kelebek, özgürlüğün ve ışığın kızıydı. Her dokunuşu rüzgârı kıskandırır, her adımı ardında ateşten izler bırakırdı.
Koza ise sessizdi. Karanlığın içinde doğmuş, dünyayı izlemeyi öğrenmiş bir gölge.
Birbirlerinin zıttıydılar - ama kader, zıtları birleştirmeyi sever.

Bir gün yolları kesişti.
Biri uçmayı, diğeri beklemeyi biliyordu. Ama aşk, ikisine de yeniden doğmayı öğretecekti.

Kelebek, kanatlarını Koza'nın karanlığında buldu.
Koza ise, Kelebek'in ışığında ilk kez nefes aldı.
Ama her aşk gibi onlarınki de bir bedel isterdi...
Ve bazı ölümler, sonsuzluğun kapısını aralar.

Kelebekler Ölmez. Sadece yeniden doğarlar.