SON 54321

Karanlığın içinde bir kadın var.
Ne yüzü biliniyor, ne adı...
Ama adı geçince bile, yeryüzü susuyor.

O, adaletin sustuğu yerde konuşan bir fısıltı.

İyilikten nasibini almamış, başkalarının canını yakmaktan zevk alanların "sonu".

Ve ölüm her defasında aynı izlerle geliyor:
"SON 54321"
Bir bıçak darbesiyle kazınmış, kırmızı bir imza gibi...

Her kurban, bir başkasının cehennemini kendi bedeninde yaşar.

Her oda, kırmızı ışıkla yıkanır;
Ve bir melodi çalmaya başlar
"I want to play games, come play with me, LAST 54321 and welcome to surprise hell"

Bu bir cinayet hikayesi değil,
Bu bir hesaplaşma ritüeli.
Her satırında kan var, ama içinde bir adaletin yankısı da:

> "Cehenneme kadar yolunuz vardı.
Ama şimdi, o da yok."

SON 54321

Adaletin elleri bazen kanla yıkanır.
Ve bazı insanlar, melek kanatlarını cehennemde bulur.