Gölgelerin Arasında

Demitra, geçmişin izlerini bedeninde taşıyordu. Yüzündeki yara, unutulmayan bir hatıranın, suskun tanığıydı.
Her bakışta, hem yaşadıklarını hem de kaybettiklerini hatırlatıyordu ona.

Zamanlar duygularını yitirmişti.
Ne sevincin sıcaklığını, ne de acının keskinliğini hissedebiliyordu artık.
Sanki herşey yavaşça donmuştu.

İnsan bazen unutmak için değil, hatırlamak için bir şeyler kurar.
Demitra'da öyle yaptı.
"İz çetesi" onun unutmama biçimiydi, geçmişin susturamadığı yanın yankısı.

O günden sonra, hayatı kendi sessizliğinin içine akmaya devam etti.
Ve Demitra, kendi yarattığı gölgelerin arasında, kaybolmayı öğrendi...