lies and liars | taekook

bedenim de, ruhum da senindi, oysa sen hiç benim olmamıştın sevgilim. yalnızca tek beden olurken kitlenirdi gözlerimiz, aramızda milimler dahi yokken kilometreler olurdu dudaklarımız arasında. sıcacık tenine sokulurken üşütürdü hissizliğin beni. işin biterdi ve çıkar giderdin, buz keserdi tüm vücudum.
ben de gittim senden, içimdeki bir parça senle.
şimdi sorsan ne sen çıktın aklımdan, ne de kurtulabildim o küçük parçandan. kıyamadım, güzelce, sevgiyle büyüttüm, onunla ağlayıp onunla güldüm ama yokluğuna hiç yanmadı canım, vaktim olmadı yasını tutmaya aşkım.
sense... sen, taehyung, yıllar sonra gözlerime öyle güzel baktın ki. belki dedim, belki yıllar önce görseydim bu parıltıyı, canımızdan olanı saklamazdım senden. kaçmazdım, ağlamazdım hiç, yetemiyormuş gibi hissetmezdim küçüğümüze.
ama aylar yıllara vermiş yerini, sen şimdi geçmişsin karşıma, diyorsun ki aşıksın. yanı başındayken tutmadığın ellerimi tutacak, ısıtmadığın tenimi sıcacık yapacakmışsın. nasıl inanırım?