ARAF

Her şeyin bittiği yerdeydi genç adam. Elindeki telefonu çevirirken düşünüyor ve düşündükçe kendini büyük bir çıkmazda buluyordu. Oturduğu banktan ayaklandı ve kendi etrafında dolanmaya başladı. Sinirliydi ve bu sinir onu o kadar agresif hissettiriyordu ki patlamaya hazır bir bombadan farksızdı şu an. Bir saattir yaptığı şeyi yaparak tekrara düştü ve banka geri oturdu, gözleri ise evin penceresine kitlendi. Evde olduğunu biliyor ama bir harekette bulunmuyordu. Yapamazdı çünkü. Gözleri kadının dairesinden ayrılmıyordu hiçbir türlü. Sonunda irisleri aradığını bulmuş gibi bir yerde takılı kaldı. Kahvenin her bir tonunu, bir zamanlar tüm galaksileri barındırdığını düşündüğü irisler ile kesişti irisleri. Yutkundu genç adam.
Kadın gitti, adam öldü. Ufak umut kırıntıları kaldı.
Umut yeşerdi ama hiçbir şey eskisi gibi değildi.
Kadın değişmişti. Genç adam ise bitmişti.
Biri paramparça,
Diğeri ise yok denecek kadar bitik.
İki yabancının bir olmuş hikâyeleri.

•190125
©️siyumusakgnem