
kimse bilmiyor; kaç kez unuttuk birbirimizi, kaç kez hatırladık aynı rüyayı. mevsimler döndü, ama o gün hep kış kaldı içimizde. Zamanın içinde bir iz sürünüyor - adını anmadan varlığını hatırlatan bir his. Ve biz, farkında olmadan, yeniden buluşacağımız günü bekliyoruz. 𓍯𓂃All Rights Reserved