KAVUŞMAK VE KOPMAK I : EKSİK PARÇA

Kenan Demirci küçüklüğünde evlat edinilmiş, huzurlu bir yuvada yetişmiştir. Başarılı bir doktor olup yaşamını sürdürürken öz kardeşi Beren'in yaşadığını öğrenmesiyle hem kendisinin hem de Beren'in hayatı tamamen değişecektir.

"İyi olacak o sen hiç merak etme. Abisine kavuştu, ona güzel bir aile olacağız, sen hiç merak etme," diye gözlerinin içine bakarak teselli vermeye çalıştı Nil.

"Gitmek istiyor, Nil," dedi Kenan, sesi kısık ama içinde bastırdığı öfke ve çaresizlikle titriyordu.
"Yirmi bir yaşında kızı ben nasıl zorla tutayım? Kalmaya niyeti yok... kabullenmedi beni, kabullenmeyecek de. 'Yabancı bir adamsın' dedi bana. DNA sonuçlarını gözleriyle gördü, yine de inanmadı. Panik atak geçirdi hastanede, o halde bile bana dokunmama izin vermedi. Demir ilgilendi, ben kenarda öylece bekledim."

Elini saçlarının arasına attı, bir süre sessiz kaldı.
"Eşyalarını almaya gittik, Nil..." dedi sonra, sesi yavaşça çatladı.
"Ne ev denir oraya, ne yuva. Küçücük bir yer. Dört kişi kalıyorlarmış, kombileri bile çalışmıyor. Soğuk, havasız bir odada, battaniyenin altında ders çalıştığına inanabiliyor musun? Eşyalarını toplarken, en azından bir hafta kalsın diye ikna ettim. 'Yeni bir ev bulana kadar sende kalırım' dedi. Ama... ben onu bırakamam ki bu saatten sonra. Biz birbirimizin tek ailesiyiz. O benim kardeşim, Nil. Küçük bir kız daha o, sadece güçlü görünmeye çalışıyor. Yurttan ayrıldığından beri hem çalışmış hem okumuş. Kendi ayakları üzerinde durmaya alışmış ama... çok yorulmuş belli."