8 parts Ongoing Yağmur: Her kimsin bilmiyorum ama sadece şunu söyleyeceğim.
Yağmur: Yoruldum
Yağmur: Tek başıma her şeyin üstesinden gelmek ruhumu acıttı artık
Yağmur: Ne oldu biliyor musun?
Yağmur: Biri vardı bana sevgiyi tattırdığını zannettiğim . Meğer öyle değilmiş geç fark ettim. Canımdan sandığım biriyle birlikte bana hayatımın dersini verdi.
Yağmur: Ablam...
Yağmur: Öz ablamla aldattı beni. En çok da bu yüzden yoruldum. Kolumu kaldıracak dermanım kalmamışken binbir türlü hastalıkla mücadele ederken , ablam benim gözlerimin içine baka baka bana yalan söyledi. Hiçbir şey olmamış gibi benimle konuşmaya devam etti.
Yağmur: Ben ne yaptım biliyor musun ?
Yağmur: Karşısına geçip durdum. Sormadım , sorgulamadım hiçbir şeyi. Duvar gibiydim dümdüz, hissiz ve yıpranmış. Gerçekten mi abla, dedim . Neden ben diyemedim bağırıp çağıramadım .
Yağmur: Neden biliyor musun?
Yağmur: Karnında sevdiğim adamın çocuğu vardı.
Yağmur: Dayanamadım yabancı. Çektim gittim doğduğum , büyüdüğüm topraklardan . Bana hiç güzel anı bırakmayan zalim İstanbul'u terk ettim. Kulağımda kulaklık karşımda son kez baktığım kız kulesi var.
Yağmur: Normalde rastgele numara çevirip yazma alışkanlığım yoktur yanlış anlama sakın numaranı gördüm bankta ve içimi dökecek kimsem kalmadığı için yazdım sana .
05**: Bana bak
05**: Sabahın dördü ulan
05**: On üç saatlik çatışmadan geldim gözlerim kanıyor uyumadığım için sen gelmiş üst üste mesaj atıyorsun .
05**: Bana ne ulan senin it sevgilinden iki yüzlü ablandan
05**:Mesaj atma her kimsen artık. Sonun nezarette bitmesin.
Bu hikaye hiçbir eserden çalıntı yapılmamıştır. Tamamen hayal ürünüdür. Bütün hakları saklıdır ve izinsiz alınamaz. Kapak fotoğrafı bana ait değildir alıntıdır.
