Sokak ıslak ve ıssızdı. Sokak lambasının loş ışığı sokağı yeteri kadar aydınlatmıyordu. Yağmurun iri damlaları beni ıslatıyordu. Sırılsıklamdım, ağlıyordum. Yağmur yaşlarımı saklıyordu. Zaten görecek kimse de yoktu. Terk edilmiştim. Hayatta tutunduğum tek dalda beni bırakmıştı. Çığlıklarımı sadece ben duyuyordum. Her üzüldüğüm zaman yaptığım gibi annemin mezarının yolunu tuttum. O gece başıma gelenleri hiç öğrenemeyebilirim. Bu konuda bana yardım eder misiniz?All Rights Reserved