Underatted

Maximilian Wagner nie miał szczęścia w życiu.

Chodź nie przeżył na razie wiele gdyż dopiero 13 wiosen to zapewne wykłócałby się ze wcale tak mało nie widział i tak samo nie przeżył.

Przez większość swojej egzystencji żył tak jak inne dzieciaki w jego wieku. Wychodził z przyjaciółmi, bawił się, czerpał z życia jak najwięcej. W szkole był dobrze znany z tego że lubił zawsze wpakowywać się w kłopoty za co jego rodzice byli często wzywani z tego powodu. Miał ogromną paczkę przyjaciół za których gotowy był wskoczyć w ogień mimo że był z nich wszystkich najmłodszy. Normalne życie można by rzec...

A jednak...

A jednak w pewnym momencie coś się zmieniło...

Ten jego zapał, ta iskra życia która zawsze świeciła w jego morskich oczach nagle...przepadła...A chłopak którego wszyscy doskonale znali...jakby gdzieś zaginął...Pomimo tego że cały czas tu z nimi był...

Od ponad roku cierpi na jedną z najgorszych chorób psychicznych jaką jest anoreksja. Max doskonale pamiętał kiedy to wszystko się zaczęło i...kiedy wydało się w nieodpowiednim momencie...

I od tamtego czasu...Już nic nie było takie samo...

A gdyby tego było mało...To na dodatek od dzieciaka prześladują go problemy z agresją jak i zdiagnozowano u niego spektrum autyzmu co jeszcze bardziej nigdy nie pomagało mu z akceptacją samego siebie

Zawsze zadawał sobie pytanie: Dlaczego? Dlaczego on? Dlaczego jest ,,inny?'' Dlaczego musi być tak okrutnym potworem dla innych?

Nienawidził siebie.

A los wydawał się nienawidzić i jego...

Ale czy aby na pewno...musi już tak żyć?

Czy naprawdę nie ma już nadziei? Światełka w tunelu?

To jak dalej potoczą się dalsze jego losy dowiedzieć się można, czytając tę opowieść...