Gözyaşının Rengi Gardenya

Bazı hikâyeler sessiz başlar.
‎Bir yumruğun sesiyle, bir zincirin yankısıyla, bir kardeşin son nefesiyle...
‎Avzem, çocukluğundan kalan gölgelerle yaşamayı öğrenmiş bir kız.
‎Sezer, kendi karanlığında bile başkasını aydınlatabilecek bir adam.
‎İkisi, birbirine çarpan iki yaralı ruh - biri sessiz bir çığlık, diğeri bir çığ gibi yıkıcı.
‎Aşk, bazen iyileştirmez.
‎Bazen sadece kalbi yakar, küle çevirir, ama o küllerden yeni bir ben doğar.
‎Avzem ve Sezer'in hikayesi bir mutlu sonun değil, bir tamamlanışın hikayesidir.
‎Çünkü bazı kalpler iyileşmez, sadece birbirinde yaşamaya devam eder.
‎"Ben ışığı senden öğrendim ama karanlığımı da en çok seninle sevdim."✨💛
destek olursanız çokkkkk sevinirimmmmm