Nikt mnie nie złamie.

Dorastała w domu, w którym cisza bolała bardziej niż krzyk. Po śmierci matki świat dziewczyny skurczył się do czterech ścian, gdzie każdy dzień był walką - nie o miłość, lecz o przetrwanie. Ojciec, którego powinna kochać, stał się jej największym strachem. Bracia, którzy mieli chronić, nauczyli ją wstydu i gniewu. Zamiast łez wybrała twardość. Zamiast słabości - maskę obojętności. W oczach innych jest bezwzględna i nieczuła, ale nikt nie widzi, jak bardzo pęka, gdy zostaje sama.
To historia dziewczyny, która nauczyła się nie ufać nikomu - nawet sobie. O sile, która rodzi się z bólu. O dorastaniu w cieniu przemocy i o tym, jak trudno uwierzyć, że gdzieś tam istnieje inne życie - takie, w którym nikt nie podnosi głosu ani ręki.