
İşte o an... İlk defa... Yavaşladı. Elindeki anahtarı bıraktı. Ses çıktı. Metal - beton. Gerçek - yalan. Döndü. Ve bana doğru yürümeye başladı. Bir... İki... Üç adım. Yolun yarısında durdu. Belki de bitirmek istemedi. Belki de başlamadı bile. "𝘉𝘢𝘯𝘢 𝘨ü𝘷𝘦𝘯𝘮𝘦𝘬 𝘻𝘰𝘳𝘶𝘯𝘥𝘢 𝘥𝘦ğ𝘪𝘭𝘴𝘪𝘯, 𝘥𝘦𝘥𝘪." ""𝘡𝘢𝘵𝘦𝘯 𝘩𝘪ç𝘣𝘪𝘳 ş𝘦𝘺 𝘷𝘢𝘥𝘦𝘵𝘮𝘪𝘺𝘰𝘳𝘶𝘮." İşte bu. Onun en büyük yalanı. Hiçbir şey vadetmiyor ama her şeyimi alıyor.All Rights Reserved