Kristal ve Tozları

Bu hikâyeyi yazarken ne tanrıları kutsadım, ne insanları suçladım.
Sadece her birinin, bir diğerinin içinde nasıl kaybolduğunu anlatmak istedim.
Sionet, benim için yalnızca bir evren değil; insanın kendiyle savaşı.

Yarı tanrılar, güç değil korkularıyla şekillendi.
Drena, yükünü taşırken hepimizin omuzlarındaki ağırlığı taşıdı.
Era, affedilmeyi beklerken aslında kendini anlamayı bekliyordu.
Fara, Tanrı'nın değil, insanın merhametine inandı.

Bu kitap, tanrılar değil; kendi sesini duymaya çalışan her ruhun içinde yazıldı.
Ve eğer bu sayfalarda kendinden bir parça bulursan,
belki sen de çoktan onlardan biri olmuşsundur - yalnızca unuttuğunun farkında değilsindir.