İlkmiş Gibi

Koştu kız. İstanbul'un en ücra sokaklarından aydınlığına doğru koştu. Çıplak ayaklarının taşlı yollarda çıkardığı ses boş sokakta yankılanıyordu. Ne kendini uykunun kollarına bırakmış bedenler bunu duyacak kadar ayıktı , ne de kız bunu duyacak kadar sakindi. Yırtık kıyafetleri , dağılmış saçları ve bacaklarından yere süzülen kan çaresizliğin beden bulmuş hali gibiydi.

Bilmeden karşılaştığı bu adam ya onun kurtuluşu olacaktı ya da sonu.

"Lütfen , lütfen bana yardım et."