Her şey sıradan bir okul günü gibi başlamıştı.
Ta ki kırmızı adamlar geri dönene kadar.
Bin yıldır tekrarlanan o katliam...
Bu kez benim okulumda arada gitti.
Arkadaşlarım gözümün önünde yok olurken, ben sadece kaçtım.
Koştum. Saklandım. Hayatta kaldım.
Ama bunun bedeli çok ağır oldu.
Kimse bana inanmadı.
Annem bile...
Üç yıl akıl hastanesine kapatıldım.
"Delisin" dediler.
"Hayal görmüşsün" dediler.
Ama ben o sesleri hâlâ duyuyorum.
Üniversiteye başladığım gün, her şeyin bittiğini sandım.
Yeni insanlar, yeni bir hayat, yeni bir ben...
Fakat geçmiş peşimi bırakmadı.
Bir yanda okulun en popüler, çocuğun sürekli peşimde olması.Diğer yanda karanlık köşelerde beni izleyen biri...
Başka bir alemden gelen, büyü gücü taşıyan biri.
Ve ben tekrar anladım:
Bu savaş bitmedi.
Sıradaki gelişlerinde yalnız olmayacağım.
Çünkü kaderim yıllar önce seçilmiş...
Ben istemesem bile.