Sıradan Doğanlar: İntikam Ordası

Zamanın unutulmuş çağlarında, haritalara dahi işlenmemiş bir köyde, sıradan bedenlerde sıradan hayatlar sürüyordu. Ne kehanetler onların adını fısıldıyordu, ne de kader onlara bir taht vaat ediyordu.

Ama bir gece... Gökyüzü kızıl bir yara gibi açıldı.

Ateş çadırları yuttu, çığlıklar toprağa gömüldü, ve rüzgâr ölülerin sessizliğini taşıdı. Anneler, babalar, kardeşler... Hepsi karanlığa teslim oldu. Köyde yalnızca kül, kan ve yetim nefesler kaldı.

O an kader yönünü değiştirdi.

Hayatta kalanlar, çocukluktan sıyrılıp öfkenin kabuğuna büründü. Ne kılıçları vardı ne orduları... ama damarlarında, dağları parçalayacak kadar kara bir yemin aktı.

Ve o yeminin adı kondu:

İntikam Ordası.

Artık onlar sürülmüş halk değil;
Toprağın altından doğan bir güçtü.

Gölgelerin izinde yürüyen,
Ailelerinin küllerinden doğan,
Kanla yol açan,
Dünyaya diz çöktürmek için uyanan bir topluluk...

Onları kimse tanımıyordu.
Ama yakında herkes adlarını korkuyla anacaktı.

Çünkü eski çağların unutulmuş gerçeği şudur:

En büyük ordular, en sıradan bedenlerin küllerinden yükselir.

Ve dünya, ilk kez fark edecekti...

Sıradan doğanlar, kaderlerini kendileri yazdığında barbarlıktan daha keskin bir silah yoktur.