7 parts Ongoing "Beni sevmiyorsun, bana acıyorsun." Diye aynı şeyi tekrarladım. Krize girmiş gibi durmadan bu cümleyi kuruyordum. "Beni sevmedin, sevmek zorunda kaldın!" Diye çığlık attım. Çığlığım odada yankılanırken dışardakilerin de duyduğuna emindim.
bi rşeyler diyordu duymuyor, deli gibi ağlıyordum. Ellerimle onu itmeye çalışıyor, yattığım hastane yatağından kalkmaya çalışıyordum.
sert elleri bir anda yüzümü tuttu ve kendine yaklaştırdı yüzümü ondan kurtarmak için çırpındığımda avuçlarıyla sıkı sıkı tuttu. Aramızda mesafe bile kalmamıştı.
Bana yaşam veren nefeslerini hissediyordum. "Saye" Diye ismimi söyledi. Söylemedi yalvardı. Sesi öyle çaresizdi ki, öyle buğulu, öyle yorgundu ki hasta olan oymuş, ölümün kıyısında olan oymuş gibi hissettirdi.
Duruldum sakince alnını alnıma bastırdı gözlerini kapattı. Derin bir nefes aldı. "Yapma lütfen." Dedi gözleri kapalıydı sesi yalvarıyordu gözlerini öyle sıkı kapatmıştı ki elimle dokunup açmak istedim o gözleri. "Ayaklarına kapanayım, bana vur, tokat at, küfür et, adamlığımı bile sorgula ama" Sustu zorla yutkundu. Benimde yutkunmamı sağladı.
"Şu sözleri söyleme. Beni öldürme Gölge'm." Duyduğum şey beni tekrar ağlatmaya başlarken onunda sıkı sıkı kapattığı gözlerinin açıldığını gördüm buğulu gözlerimin arasından.
Ve o an ilk defa onunda gözünden düşen yaşı gördüm.
