Küllerden Doğan Sırlar

Ardından kadının sesi yeniden duyuldu mağaranın içinde.

"Unutma...
Gerçek benliğin, ondan kaçmayı bıraktığın gün uyanacak ve nefes alacak.
Korku seni durdurmaz,sadece sınar.
O sınırın ötesi sensin."

Kadının sözlerinden sonra altın renkli su parlamaya, sonra kızın bedenini daha sıkı sarmaya başladı.
İlk başta ferahlatıcı ve şifa verici gibi gelen su, ağızdan içeri doğru akmaya başladı.
Kız panikledi, su yutamayacağı suretle ağzından içeri akıyor onu boğuyordu. Zavallı kız ciğerlerine havayı çekemiyor, bedenini kontrol edemiyordu.
Gözleri dehşetle açıldı, parmakları çaresizce suya vuruyordu.

Altın su tüm gücüyle bedenini yükseltiyor, havada asılı kalmasına ve nefes alamamasına neden olurken bir yandan da ağzına dolmaya devam ediyordu.
Kızın göz bebekleri arkaya doğru gitti ve kız direnmeyi bıraktı, havada haraketsiz şekilde asılı kaldı. Ruhu bedeninden ayrıldı. Kız mağaranın bir köşesinde havada asılı kalan vücudunu izlerken buldu kendini.

Altın su kızın beyaz gözbebeklerini altın rengine bürüdü, kahvrenegi saçları canlılıkla dalgalanmaya başladı, üzerindeki gecelik yok oldu ve yerini az önce yansımada gördüğü kadının savaşçı kraliçe takımı aldı. Altın sular başına doğru yükselip toplandı ve orada altln renkli kaşlı bir taç yarattı. Önünde değişim geçiren kendi bedenini dehşetle izleyen kız yerinden kıpırdayamıyordu. Kendi bedenini nasıl uzaktan izleyebildiğine dair fikri yoktu, sanki kenardan ruhuyla durmuş kendi vücudunu izliyormuş gibi hissetti. Altın suyla kaplı gözleri kızın ruhuna taraf döndü ve dişlerini göstererek gülümsedi.

"Kendinden kaçma Aelira."

***