---
KALPTE SAKLI -
Bazı duygular, yıllarca söylenmese bile hiç kaybolmaz.
Bazı insanlar ise çocuklukta tanışır, gençlikte büyür ve kalpte hep aynı yerde kalır...
Onlar ortaokulda aynı sınıfta oturan, birbirlerine bakıp da konuşamayan iki çocuktular.
Bir selamın, bir gülüşün, bir tesadüfün bile kalplerini hızlandırdığı o masum yaşlarda...
İkisi de birbirinden hoşlandı, ikisi de bunu söyleyemedi.
Zaman geçti. Okullar değişti, şehir değişti, hayat değişti.
Ama içlerinde sakladıkları o küçük kıvılcım hiç sönmedi.
Ve şimdi... lisede tekrar karşı karşıyalar.
Bu kez ikisinden biri cesaret edecek mi?
Yoksa yıllardır kalpte saklı duran bu hisler yeniden suskunluğa mı gömülecek?
Bu hikâye, büyüyen duyguların, geç kalmış sözlerin ve doğru zamanda karşılaşmanın umudu.
Belki de bazı aşklar... er ya da geç, mutlaka yolunu bulur.
---
🐥
Civan: EFNAN ÇILDIRTMA BENİ!
Siz: Bağırma bana!
Civan: Ne işin vardı o herifin arabasında senin?
Civan: Ben sana uzak dur dedikçe tersini yapıyorsun!
Civan: Üç gün ulan!
Civan: Üç gün yoktum!
Civan: Ben arkamı döner dönmez ona mı gittin?
Siz: CİVAN ÇILDIRTMA BENİ!
Civan: Bağırma bana!
Siz: Ne ima ettiğinin farkında mısın sen
Siz: Bence bu konuşmayı burda bitirelim
Siz: Birbirimizin kalbini kıracağız yoksa
Civan: Bitirelim bencede.
Civan: Biz bu konuşmayı sonsuza dek bitirelim.
Civan: Ben anladım sen asker yolu beklemezsin.
Civan çevrimdışı.
Gözlerim bir süre son mesajında takılı kaldı. Yüzümde buruk bir tebessüm oluşurken kırılan kalbimle ekranı kapattım.
Babam askerdi.
Bilmiyordu.
Abim askerdi.
Bilmiyordu.
Civan Mert Türkoğlu benim doğduğumdan beri asker yolu beklediğimi bilmiyordu.
🐥