İnsan her zaman imkansızımı ister ?
Kavuşamayacağını bildiği halde ,
İçmeden sarhoş olur insan.
Kalbinden geçenleri söyleyemez
Susar , uzaktan sever ,
Sadece uzaktan gülüşlerini izler.
Seven insan umudunu yitirmez hiçbir zaman.
Ta ki onu başkasına güldüğünü görene kadar...
O an insanın kalbi sıkışır.
Nefes alamaz , içinden ağlar.
Aşık yine susar , konuşamaz.
İmkansızını sevmeye devam eder.
Herşeye rağmen , imkansızını , aşkını bekler.
Ama birgün seven de imkansızından vazgeçer.
Umudunu yitirir çünkü.
Onu kalbine gömer , içinden ağlar.
İçmeden sarhoş olur.
Sahibini bulamayacak mektuplar yazar.
Ama yinede sevmeye devam eder.
Umudunu yitirmeyen aşkı kazanmış olur..