KUKLACI'NIN GÖZLERİ

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kangurnzaman içinde bir kadının bir olana sevdası bir tilkinin bir kirpiye merakı varmış kirpinin dikenleri olanın nazı varmış gün geçmiş ay geçmiş yıl geçmiş olan bir türlü kıza varamamış tilki kirpiye olan merakını yenememiş bir gün tilki daha fazla dayanamamış kirpinin dikenlerini rağmen onun yanına gidip onunla konuşmuş ona olan merakının nasıl yavaş yavaş hayranlıa sonrasından aşka dönüştüğünü anlatmış kirpi ona dikenlerinin zehirli oldunu ve onu öldürebiliceyni söylemiş ama tilkinin aşkı okadar yoğunmuşki bunu umursamamış. kadında olanın onu sevmemesine dayanamayıp onunla konuşmaya gitmiş meğersem olanın ne konuşabileceyi bir dili ne duyabileceği bir kulağ varmış ne okuma yazması ne anlama yeteneği o öyle uçsuz bucaksız bir çöldeymişki ne sesini duyurabiliyomuş ne derdini anlatabiliyorum. kız yinede onu sevmiş ona balanmış olanın yüzündeki mutlulukta kızın sevdiyini anlaya bilirmişsiniz kız adam konuşmasa bile onu anlardı. tilki kirpiye aşkını anlatıktan sonra kirpinin ona gülümsemesi sonucu hızla ilerleyip onu kendi gövdesinde sardı. kadın adamın ona bakışlarından sonra koşarak ona sarılmış aynı saatlerde tilkinin bedenine yüzlerce diken Batı kirpi bir yırtıcıyla beraber olamazdı onu sevmişti ve bu onu kahrediyor ama ona güvenemezdi tilkinin onu öldürüceyne çok eminmiş orda bir ormanda tilkiyi birakıp gitmiş. Ama bir kaç daka sonra kirpi dayanamayıp oracıkta kalp kırizi geçirip ölmüş adamda ona sarılan kadının sırtına bir hançer saplamış onun ölmemesi için bir kalbi ihtiyacı vardı ve bu kalp onu çok seven bir kadından alındı. ama kadının kalbi adamı kabul etmemişti okadar kırılmıştıki bu ihanete dayanamamış kendini yok etmişti. artık ne tilki ne kirpi ne adam ne kadın hayataydı. çünkü seven sevdiyini öldürürdü. çünkü sevil