Gül'ü Yakan Ateş

Ateş? dedim tüm içtenliğimle
- " Beni bırakma hani diyosunya git, yaklaşma bana. Ateşe yaklaşma yakın olma bana bu ateş seni yakar. Ateş, senin o masum kalbini kırar yok eder" diyosunya ... "Hayır ateş eğer gidersem işte o zaman yakarsın beni, işte o zaman gül yanar, gül solar... Ateş gül ölür anlıyomusun diyosun ya hep 'sen hep bak bana böyle' diye kaybolur bakışlarım ateş kaybolurum. Ateş beni kendinden mahrum etme" dedim ve usulca ağladım ateş yaklaştı sıkı sıkı sardı doladi kollarini bana ahh huzur bu işte...

-"Gül" dedi "efendim" dedim adımı bidaha söylese keşke
" Hani diyosunya gül solar diye eğer ben seni bırakırsam ateş kül olur. Ateş senle alevlendi Gül eğer seni bırakırsam kül olur savrulurum . Ben sana bakmaya kıyamazken nasıl bırakırım ki" gözünden bi damla düştü ateşin evet ateşin o koca dünyaya meydan okuyan adam ağlıyo elimi uzattim yanagına dok Sarıldim sıkı sıkı fısıldadım kulagına "Gül'ü yaktın Ateş ,aşkınla yaktın"!!!