İntihar

#İKİ CEVAP ARASINDA#

Birkaç şairi intihar ettirebilecek kadar büyük acılar. Çoğu acılar ele avuca sımayacak kadar ağır,kötü, kaldırılamaz. Ve çoğu acılar kendini hissedemeyeceğin kadar yoğun hislerle çevrili.. O kadar yoğun ki kendini hissedemiyorsun. Tek çaren atmak, evet atarak kurtulursun ancak. İçinde taşıyamazsın ve atarsın. Çok basit geliyor öyle değil mi? Değil işte. Acılar hep seninle. Asla gitmezler.

Peki, ya kelebekler dünyayı gördükten sonra intihar ediyorlarsa? Bunun suçlusu kim olurdu? Dünyada acıların olması kime, neye bağlı? İki cevap var fakat hangisi gerçek? Anlaması gerçekten zor... Fakat anlaşılamaz değil. Hiçbirşey imkansız değil. İnsanlar mı dünyayı çekilmez acılarla donatıyor? Yoksa Allah, dünyayı en başında mı acılarla donatmış ve bizi ne kadar dayanabileceimiz konusunda sınıyor? Bu bir çeşit sınav mı?

Defalarca intihar etmiş insanlarımız vardır çoğunun şansıı yaver, çoğununki sen sağ ben selamet... Fakat bu kolay. Uykuya dalıp herşeyden uzaklaşıp soyutlanmak kolay. Zor olan o hayatın içerisindeyken, o hayatı boynundan asmak. O hayata avuç avuç ilaçlar içirmek. Gerçekten, asıl zor olan o hayatın içerisindeyken ona faça çekmek, onu yok etmek. Herşeyden herkesden uzaklaşmak en zoru. Bunu öğreniyoruz zamanla hepimiz. Herkez öğrenir, geçde olsa, erkendende olsa herkes öğrenir.

Benim adım Lara. Lara Minel. Adımdan geliyor belkide ölümler.. Anlamı ''Ölüm Perisi''. Bu yüzden nefretim kendime.

Evet ben Lara. Defalarca astım hayatımı siyah kuşaklarla ''Ay''a.