Bu hikaye hayal ürünüdür! Gerçekle bağdaştırılmaz... Lütfen bunu dikkate alarak okuyun!
"Ben bu hisleri daha önce hiç yaşamadım Nefes. Ben bu hislere yabancıyım. Ben aşka yabancıyım. Ama seninle öğrenmeye başladım. Eğer bu hisler aşksa güzelim, ben sana aşık olmuşum bilmeden." şaşkınlıkla derin bir nefes alırken ayağa kalktı. Yüzündeki o samimi gülümseme bana bunun bir rüya olup olmadığını düşündürüyordu. Yoksa uyanamamış mıydım da ölüm döşeğinde miydim? Aşık olduğum komutan bana aşkını ilan ediyor olamazdı ben kesin hastalıktan ölüyor olmalıydım.
"Kısacası..." gözlerim gözlerinde kalırken elleri belimi sardı. "Aşığım sana kadın." nefesimi tuttuğumu fark ettiğimde dudaklarıma öpücük kondurdu.
"Nefesim olur musun? Benim Nefesim olur musun güzelim?" cidden bunu yaşıyordum değil mi? Rüya değildi? Ölmemiştim? Şok olmuştum resmen.
"Ben ben..." yüzünde sempatik bir gülüş belirmişti.
"Söyle güzelim."
"Bende yani bende sana aşığım." Alnıma bir öpücük kondurdu. Dudakları dudaklarımla aynı hizayı bulduğunda yutkundum.
"Ben senin olmaya hazırım..." dudaklarımdan çıkan sözcüklere ben bile şaşırırken Sancak ise dudaklarıma ulaşmadan öylece kalmıştı...Todos os Direitos Reservados