Birazdan sonsuzluğa son adımımı atacaktım.Son kez sessizce hıçkırarak tekrarladım;SONSUZLUĞA SON ADIM Hiç bir zaman özgüveni yüksek kızlardan olamamıştı Eylül.O kendi hayatında bile başrol değildi ki.Kendi kabuğuna çekilmiş,kendi dünyasının düzenlerine uyum sağlamış bir kızdı.Ailesinin şımarık kızı,arkadaşlarının deli dolu diye tanımaladığı o kız acımasız gerçeklerle yüzleştiği zaman kendini hiç olmadığı kadar güçsüz ve yılgın hissetmişti.O gün Eylül ilk defa kendi oyununu yazmıştı her şeyden habersiz.Ölümle yaşam arasındakı o çizgide kendi filminin hem başrolü hem senaristi olmuştu.O uçurum Eylül için bir son değil başlangıç olmuştu.Her şeyden vazgeçerken sıkıca tutunmuştu bir anda hayata.Kim bilebilirdi ki bir adet kahve gözün tüm dünyaya bedel olabileceğini. Bu hikayede yalnız değildi,edindiği yeni arkadaşlarıyla hayatın asıl anlamını keşfedecek kendini bambaşka bir alemde bulacaktı.