PROLOGUE :
Before I believed in "Happy Ending " . Lahat daw kasi ng Love Story, ganun ang nangyayari sa huli. Kahit ilang problema man ang dumating, sasaya at sasaya pa rin sila sa huli.
Pero bakit ganun? Di naman ganyan ang nangyari sa Love Story ko? Nasaktan, Umasa at Nagmahal ako ng isang lalaki na kahit kailan hindi ako tunay na minahal.
Totoo ata ang kasabihang " In every fairy tales, there's a witch, but in my Love Story there's a b*tch"
Now I'm back in the game to hurt the people that hurt me before. Revenge you think?
Yes, Revenge.They hurt me?They must take the consequences.
Because now, Love is my revenge
***
This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
All Rights Reserved 2016
(c) Plumpiieepresident
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.