"Demek babamın katili sensin!" "Ne demek istiyorsun sen, ben senin babanı tanımıyorum."dememle elinde olan bir bez parçasını burnuma dokundurdu. Uyandığımda neler olduğundan habersizdim. Neden burdayım ve neden her bir yanımda ateş kıvılcımları var. Hiç bir fikrim yok! Yoksa ben cehennemde miyim yoksa beni karanlığa sonsuz hapsetmek için elinden geleni yapan sevdiğim oğlanın yanında mı? Gözlerimden bir kaç yaş düştüğünde ona yalvarırcasına konuştum .Onu hala seviyordum kendisini ve o can alıcı gülüşlerini. Benide benden alan şey o iki şeydi.. "Neden ben?"konuşmadı halâ susuyor ve benim acınacak hâlime gülüyordu. Ben naptım ki aşık olmak suç mu ya da benden tamamen farklı olan bir insana kendimi mahkûm etmem mi suç?? BEN GÜLÜŞÜNE ÖLDÜM,O ÖLÜŞÜME GÜLDÜ FARKLIYDIK İŞTE...