Yıldızları seyretmek ayrı bir huzur veriyor insana. Tek yapman gereken gözlerini bir yıldıza odaklayip hayallerini, amaçlarını, hedeflerini, umutlarını her şeyini bakışlarınla dökmek ona. Ben hep bunu yaparım küçükken anne sevgisini tatmadigim için birinin bağrına yatıp göz yaşlarına boğulmak ne demektir bilmem, annem öldüğünden değil o hâlâ yaşıyor ama bana bir kez olsun kızım diye sarılmış değil. Ben huzuru yildizlarda bulurum, herşeyi bakışlarımla anlatırım onlara, onlar benim sırdaşım guvenebildigim tek varlıklar.. Yıldızlarda doğar büyür ve ölürler son evrelerine yani ölüme geldiklerinde uzay boşluğunda kaybolup giderler. Buda Allah'ın kudretini anlatıyor bir yandan. Benim bir kavanoz dolusu hayallerim vardı. Küçükken her gece mavi içini yapma yıldızlarla süslediğim gökyüzünü andıran kavanozuma hayallerimi anlatırdım. Çoğunuz gulebilir ama naparsin çocuk aklı seni tek dinleyen küçük bir kavanoz olunca kenetliyorsun kollarını ona çaresiz ve umutsuzca...
25.05.2015
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."