Ongeveer twintig minuten later kwam ze beneden. Haar haar zat in een staart, een blauw bloesje benadrukte de golvende vorm van haar lichaam. Ze glimlachte tevreden toen ze de geur van de gezette koffie rook, en kwam naar me toelopen. Ik werd wederom betoverd door haar ogen. Ik glimlachte uitdagend naar haar toen de punten van haar schoenen de mijne raakten, maar haar armen langs haar lichaam bleven. ‘Ik vond het fijn.’ Zei ze zacht. Mijn hart maakte een sprongetje. ‘Ik ook.’ Eva en Wolfs, het koningskoppel op het werk, lijken na zoveel jaren van toenadering zoeken en afstand nemen toch stappen dichterbij een koningskoppel buiten het werk te worden. Maar zijn de stappen niet te groot? Kunnen ze beide op hun benen blijven staan?All Rights Reserved